Negao ontvoert en verslindt me in een schuur

Negao, een bi-jongen, lokte me naar zijn schuur, waar hij me ontvoerde en verslond. Zijn biseksuele honger was onverzadigbaar, waardoor ik in een staat van rauw, dierlijk genot verkeerde.

De schuurdeur kraakt open, waardoor Negao, mijn lang verloren vriend, zichtbaar wordt. Zijn ogen glanzen van een honger die ik niet kan negeren. Plots grijpt hij me vast, zijn sterke armen trekken me naar binnen. Zijn lippen ontmoeten de mijne in een vurige kus, proevend als zonde en verlangen. Zijn handen verkennen mijn lichaam, strelen elke centimeter van de huid. Hij leidt me dieper de schuur in, weg van de wereld die we kenden. De schemerige verlichting werpt een griezelige gloed over ons heen, wat bijdraagt aan de spanning van het moment. Hij kleedt me uit, waardoor mijn blote vorm zichtbaar wordt. zijn ogen blijven hangen op elk detail, een duidelijke indicatie van zijn verlangen. Hij verkent me, elk lichaam van genot. De golven van genot zenden me door mijn lichaam, en sturen me golven van plezier. Zijn stralen gluren door me heen. Zijn behendigheden galmen me de hoogte in van onze zonnebanken, het geluid van de ontblote lichamen, het enige dat ik kan laten klinken, de ontblotenis van onze lichamen, de ontsnapping van de lichamen in de smaak van de oerle lichamen.