Een zwoele verpleegster met een moordende ronding maakt zich klaar voor haar dagelijkse ziekenhuisrondes, er onbewust van uitgaande dat al haar patiënten dezelfde wellustige verlangens delen als haar.
In de vroege uren van haar plicht bereidt een bloedmooie verpleegster met een wulps achtereinde zich voor op de behoeften van haar patiënten in een ziekenhuisomgeving. Ze trekt haar frisse witte uniform aan, zich niet bewust van de verlangens die haar aanwezigheid kan doen ontbranden. Terwijl ze haar routinetaken uitvoert, komt ze een patiënt tegen die een geheim verlangen naar haar koestert. Zijn ogen worden naar haar welgevormde derriere getrokken, waarvan de aanblik een intens verlangen bij hem oproept. Hij hint subtiel naar zijn verlangen en zij, de attente verzorger die ze is, pikt zijn gecodeerde berichten op. De scène ontvouwt zich terwijl ze zich overgeeft aan zijn hunkering, wat leidt tot een gepassioneerde ontmoeting die haar ortale vaardigheden laat zien. Dit verleidelijke tussen het verkennen van de dynamiek van haar patiënt en het verkennen van het medische beroep, het benadrukken van het rauwe, het ontwaken van het verlangen dat het allemaal kan oproepen.
Magyar | Български | الع َر َب ِية. | Bahasa Melayu | Português | עברית | Polski | Română | Svenska | Русский | Français | Deutsch | Español | 日本語 | 汉语 | Türkçe | Bahasa Indonesia | Nederlands | ह िन ्द ी | Slovenčina | Српски | Norsk | ภาษาไทย | 한국어 | English | Suomi | Dansk | Ελληνικά | Slovenščina | Italiano | Čeština